düşlerimizi gösteren aynalar kırıldıktan sonrahangi gerçektir gözümüzün kesiğinden ürken
kahırlı günlerimizle tenimize çizilen
bir zamanlar benimdi bu yüz diyor silinirken
düştü işte aşktan bir parça öpülmeyi beklerken
dökülmeden önceki halini bilirim bu dudakların
solmadan önceki allığını bu yanakların
ah bu benim gökyüzümdü kararmadan önce
ah bu benim resimlerimin boya kutusuydu kırılmadan önce
soldu işte aşktan bir parça çizilmeyi dilerken
cam kırıklarını toplarken çerçevelerin kenarından
kırılıyorsun sende kendinde bir yanından
görüyorum eksildiğini ellerimdeki parçalarından
döküldü işte aşkın gözlerinden yaşlar gülmeye giderken
ah bu benim gerçeğim kendinden ürken
Murat Kayalı
insan aşık değilken mutlu..
YanıtlaSililk aşık olduğunda umutlu..
karşılık bulduğunda çok mutlu..
zaman geçtikçe kuruntulu..
biraz homurtulu..
sonunda inanır; aşk sonlu.
çok güzell:)) aşkın sonunda da olur şair :)))
YanıtlaSilŞiire de, yukarıda ki yorumada bayıldım, aşka ve aşığa dökülen her kelime bir hikayenin gölgesidir adeta, bu yüzden inanmak lazım bu kelimelerin gücüne.
YanıtlaSilşiiri beğendim ama yukarıdaki yorum çok daha gerçek geldi bana.:):)SEvgiler
YanıtlaSilevet :) Ciha(aaa!)n yorumu aşmış şiir döktürmüş :)
YanıtlaSil:):):) hem yorum hem şiir harikaa(dicle)
YanıtlaSilyazan mı yazdıran mı ? :) teşekkürler ..
YanıtlaSilİyi geceler .. nerelerdesin merak ettim :(
YanıtlaSil